فاطمه زهرا سلام الله علیها الگوی زنان مسلمان در انتخاب همسر

                                                                                                                        

حضرت فاطمه سلام الله علیها در انتخاب همسر توجهی به مال و ثروت نداشت و آنچه در نظر او مهم بود، شخصیت انسانی و سرمایه اخلاقی شوهر بود . از آن طرف هریک از رجال قریش و بزرگان و ثروتمندان آرزوی وصلت با خاندان رسالت و داشتن همسری مانند فاطمه سلام الله علیها را در سر می پروراندند و گاه و بی گاه از او خواستگاری می کردند، ولی پیامبر با هیچکدام موافقت نمی کرد و می فرمود: تعیین همسر دخترم با خداست و من منتظر دستور خدا هستم . کسانی هم که پس از پیامبر بر مسند خلافت تکیه زدند، یکی پس از دیگری او را خواستگاری نموده و همان جواب را می شنیدند (1) .
در میان یاران پیامبر فقط یک نفر بود که همه حدس می زدند پیامبر مایل است دختر خود را به ازدواج او در آورد و آن حضرت علی علیه السلام بود .

گوشه ای از خلق نیکوی امیر المؤمنین

 

 
در بردباری و گذشت، علی از همه مردمان گوی سبقت را ربوده بود.برای اثبات این گفته، کافی است بالاترین مراتب حلم او را به

طور اعم در رفتار با اهل جمل و به طور اخص با مروان بن حکم و عبد الله بن زبیر ملاحظه کنیم.او در جنگ جمل بر مروان دست پیدا

کرد.با آنکه این شخص از دشمن ترین مخالفان علی بود، اما علی از وی درگذشت.همچنین آن حضرت بر عبید الله بن زبیر که یکی از سرسخت ترین دشمنانش بود و به علی آشکارا ناسزا می گفت، دست یافت و او را اسیر کرد ولی وی را مورد عفو قرار

داد و به او گفت: «برو!نمی خواهم تو را ببینم.»و سخنی بیشتر از این بر زبانش نراند. سعید بن عاص نیز پس از واقعه جمل در مکه

به دست علی گرفتار آمد ولی آن حضرت به او سخنی نگفت و از او کناره گرفت و هیچ کس از شرکت کنندگان در جنگ جمل و مردم بصره را مورد مجازات و قهر خود قرار نداد و منادی آن حضرت در شهر ندا می داد: «هر کس که از میدان گریخته، تعقیب نمی

شود.با مجروحان کاری نیست و هیچ اسیری کشته نخواهد شد و آن کس که سلاح خود را بر زمین گذارد امان خواهد یافت.»و

دقیقا شیوه پیامبر را در فتح مکه در پیش گرفت.

در جنگ صفین ابتدا مردم شام، راه آب را بر او و یارانش بستند و ایشان را از دسترسی به آب بازداشتند.اما زمانی که زمام جنگ به

دست علی و یارانش افتاد، به وی گفتند: آیا آب را بر روی سپاه شام ببندیم، همان طور که خود آنها چنین کردند؟آن حضرت پاسخ

داد: خیر سوگند به خداوند«هرگز کردار آنها را در پیش نخواهم گرفت »و پیوسته به سپاهیانش سفارش می کرد کسانی را که از

میدان کارزار می گریزند، تعقیب نکنند و مجروحی را به قتل نرسانند.

سیره معصومان ج 3 ص 34

نویسنده: سید محسن امین

مترجم: علی حجتی کرمانی