هنوز از در حرم بیرون نیامده بود که چادرش را برداشت؛
روسریش را شل تر کرد و آهی کشید و گفت:
داشتم خفه می شدم. همین طور که بهش نگاه می کردم،
چشمم به کیفش افتاد که شاید دو سه کیلویی بود.
خواستم بگویم ای چادر چقدر غریبی که صدای تق تق کفش هایش
توجه مرا به خودش جلب کرد، کفش هایی با پاشنه های آنچنانی که
حتی راه رفتن را به سختی انجام می داد و دیگر هیچ چیز برای گفتن نمی ماند!
قربون دل پاکت بشم پس چرا ظاهرت آنقدر ناپاکه ؟!!
حالا نمیشه قلب و ظاهرت با هم پاک باشه؟
من نمی گم امام علی علیه السلام فرمودن ایمان به قلب و زبان و عمله.
حالا از کجا معلوم کی قلبش پاکه؟!
گذشته از این شاید بی حجاب بی دین نباشه ولی یکی از بارزترین ضرورت های دین یعنی حجاب رو رعایت نمی کنه،
چون نظر خودش رو از نظر خدا مهم تر میدونه!!
چطور میشه با قلب پاک از اجرای احکام قرآن سرپیچی کرد؟
چطور می تونیم با ظاهری فریبنده و ویرانگر مدعی داشتن قلبی پاک باشیم؟
لیندزی کان : وقتی اصل مردانه که مبتنی بر برهنگی زنان است حاکم بر روابط انسان ها و تبدیل به ارزش شد، شناخت زن به خاطر استعداد، آگاهی، ایمان، شرف،حجب و حیا مفهومی نداشته و دیگر ارزش زن در فکر و اندیشه او نیست. تصور مردان است که اهمیت دارد نه واقعیت وجودی زنان!
تجارب مشاوره‌ای و آموزه‌های دینی می‌گویند: مردانی که به آراستگی خود توجهی نمی‌کنند و لباس و بدن‌شان بوی بد می‌دهد، سر عفت زنان‌شان در خطر است، امام رضا-ع- فرمودند: زنان بنی‌اسرائیل به بی‌عفتی کشیده شدند، چون مردان‌شان به آراستگی و نظافت خود رسیدگی نمی‌کردند. بسیاری گمان می‌کنند فقط زن باید آراسته باشد. امام موسی بن جعفر(ع) موهای‌شان را رنگ و خضاب می‌کردند، از ایشان علت را پرسیدند، فرمودند: تو دوست داری همسرت ژولیده باشد؟