در اواخر سده‌های میانی، یهودیان اروپا به اشاعه‌ی عمدی بیماری طاعون متّهم شدند.(۱) عدم رعایت بهداشت در محله‌های گتو و آلودگی زندگی یهودیان، این اتّهام را تشدید می‌کرد.

از سوی دیگر، باور و تلقّی عمومی مردم اروپا از یهودیان آن بود که ایشان از این که داروها و مشروبات الکلی(۲) مردمی را که با آنان دشمنی دارند، به اندکی از مواد سمّی بیالایند، باکی ندارند. همان‌گونه که گاه به آغشتن چاه‌های آب، به مواد سمّی متّهم می‌شدند.(۳)

ویل دورانت می‌نویسد:
در سال ۱۳۲۰/م، ۱۲۰ یهودی، به اتّهام مسموم کردن چاه‌های آب، در نزدیکی شهر شینون، زنده طعمه‌ی آتش شدند.(۴)

وی می‌افزاید:
… در ساراگوسا پس از زجر و آزاری که متعاقب بروز طاعون به یهودیان داده شد، از هر پنج نفر یهودی، یک نفر بر جای ماند.(۵)

در دوران معاصر نیز یهودیان به تلاش برای مسموم ساختن مردم متّهم شده‌اند. توضیح این که تنی چند از تروریست‌های موسوم به «زاکام» نقشه‌ی قتل شمار زیادی از مردم آلمان را در سال ۱۹۶۴/م ریختند.

یکی از افراد این گروه به نام جاکوب اعتراف کرد که تیم اطّلاعاتی ما وارد بازداشتگاهی در نزدیکی نورمبرگ شد تا نخستین عملیّات انتقامی خود را آغاز کند. قرار بود در این عملیات، ۳۵ هزار آلمانی از طریق آغشتن مواد سمّی در نان مصرفی بازداشتگاه مسموم شوند؛ امّا شرایطی رخ داد که نتوانستیم بیش از ۱۲ هزار قطعه نان را آلوده به سم کنیم. این بود که جراید، روز بعد خبر مرگ ۱۲ هزار آلمانی را که بر اثر مصرف نان سمی از پای درآمده بودند، منتشر کردند.(۶)

یهودیان، هم‌چنین به تلاش ناموفّق خود برای مسموم کردن اهالی شهرهای برلین، مونیخ و هامبورگ نیز اعتراف کرده‌اند.(۷)

در حال حاضر نیز، اسناد معتبر حاکی است که رژیم صهیونیستی، اجرای همین نقش را در اشاعه‌ی بیماری‌های خطرناک، در منطقه‌ی خاورمیانه بر عهده گرفته است.
مقامات اطّلاعاتی مصر خبرهای مربوط به یک جاسوس یهودی اسرائیلی به نام مصراطی و دخترش فائقه را از طریق جراید منتشر ساختند.

پدر اعتراف کرد که دخترش آلوده به بیماری ایدز است و از آغاز ورود به مصر و طی چندین ماه، با بسیاری از جوانان مصری، ارتباط جنسی برقرار ساخته و آنان را به این بیماری مبتلا کرده است.

دختر نیز در اعترافات خود، ضمن تأیید گفته‌های پدرش، تأکید کرد: نظر به این که با هر یک از آن پسران جوان، بیش از یکی دو روز به سر نبرده است و تعدادشان بسیار زیاد است، نمی‌تواند آنان را به یاد آورده و شناسایی کند.آن‌ها اعتراف کردند که از سوی سازمان موساد این مأموریت را بر عهده گرفته‌اند.(۸)

از سوی دیگر، اسرائیل نوعی آدامس را به صورت قاچاق وارد بازارهای مصری کرده است که تأثیر فراوانی در تحریک جنسی دختران دارد.

در عربستان سعودی نیز انواعی از آدامس‌های قاچاق تولید اسرائیل یافت شده است که نیروی جنسی دختران و پسران را تشدید می‌کند. دولت سعودی اعلام کرده است که این آدامس‌های قاچاق به برخی از داروخانه‌ها راه یافته و در اختیار خریداران قرار می‌گیرد.

در سال ۱۹۹۵/م، محاکم قضایی سعودی، چهار تن از جوانان ترک را به جرم وارد کردن این گونه آدامس‌های محرک به کشور سعودی، به پرداخت جریمه‌ی نقدی و زندان محکوم نمود.

مقامات فلسطینی در نوار غزّه از دولت مصر درخواست کرده‌اند تا نسبت به نوع دیگری از آدامس‌های اسرائیلی تحقیق و بررسی صورت گیرد. آزمایش‌های به عمل آمده، نشان داد که این آدامس‌ها، سرشار از مواد پروژسترون (Progesterone) است که هورمونی زنانه محسوب می‌شود.

… از سوی دیگر نوشابه‌های گازدار اسرائیلی که حاوی هورمون‌های جنسی بوده و تمایلات جنسی زنان را تحریک ساخته و موجب بروز بلوغ زودرس در دختران می‌شود … و نیز انواع بیسکویت، شکلات، قرص، شکر و … حاوی این هورمون‌ها که همگی تولید اسرائیل است، به بازار کشورهای عرب راه یافته است!

یک افسر فلسطینی گفته است: هفت نوع آدامس اسرائیلی، تنها برای صدور به کشورهای عرب، تولید می‌شود. شایان یادآوری است که این هورمون‌ها، تنها محرک جنسی نیست، بلکه در بسیاری از موارد، به پدیده‌ی نازایی در میان مردان و زنان منجر می‌شود.(۹)

منبع:موعود

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

www.MASAFPORTAL.com

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

پی نوشت ها :

۱- سناء عبداللطیف حسین صبری، الجیتو الیهودی، ص ۱۱۷، (در ضمن به سال ۱۳۴۸/م، حدود یک سوم از ساکنان کشورهای اروپایی، به سبب شیوع بیماری طاعون از پای درآمدند. مردم بیماری مزبور را چیزی جز نتیجه‌ی طبیعی عملکرد قوم یهود نمی‌دانستند. ر.ک: قاسم حسن، العرب و المشکله الیهودیه، ص ۳۲).
۲- یهودیان در اروپا به طور معمول تولید و عرضه‌ی مشروبات الکلی را در انحصار خویش داشتند و بسیاری از آنان در این زمینه فعّال بودند. به گونه‌ای که در نیمه‌ی دوم سده‌ی هجدهم میلادی، ۱۵% از یهودیان ساکن در شهرها و ۸۵% از یهودیان روستاها، بدین امر اشتغال داشتند (ر.ک: عبدالوهاب المسیری، الجماعات الوظیفیه الیهودیه، ص ۲۲۶).
۳- سناء عبداللطیف حسین صبری، الجیتو الیهودی، ص ۱۱۸٫
۴- ویل دورانت، تاریخ تمدّن، ج ۶، (اصلاح دینی)، ص ۸۶۳٫
۵- همان، ص ۸۶۴٫
۶- سناء عبداللطیف حسین صبری، الجیتو الیهودی، ص ۱۱۸٫
۷- همان.
۸- یحیی العریضی، اسرائیل رقص علی هضاب العجز، ص ۱۰۱-۱۰۲٫
۹- همان، ص ۶۴-۶۵٫
۱۰- کریمیان، احمد، (۱۳۸۴)، یهود و صهیونیسم: تحلیل عناصر قومی، تاریخی و دینی یک فاجعه، قم: مؤسسة بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیّة قم)، چاپ دوم.