شکی نیست در اینکه بدبختی و خوشبختی در اختیار خود ماست، آدمی می تواند از راه معصیت و سرکشی و طغیان و ظلم و ستم به جایی برسد که او را اشقی الاولین گویند، چنانکه پیامبر اکرم(ص) در باره ابن ملجم مرادی چنین تعبیری فرموده و امثال نمرود و فرعون و کسانی که راه آنها را رفته و طریق آنها را پیموده اند نیز از مصادیق آدم می باشند.

همچنین انسان می تواند از راه بندگی و اطاعت به جای رسد که از اولیای خدا گردد و همچون سلمان فارسی شود که رسول خدا(ص) در حقش چنین بفرماید "سلمانُِ منّا اهل البیت" و یا آنکه خداوند،پیامبرخود را مامور کند که آنها را دوست بدارد، همان طوری که روایت شده که آن حضرت فرمود: خداوند مرا فرمان داده به دوستی چهار نفر، از او پرسیدند آنها چه کسانی هستند. حضرت فرمود: علی، سلمان، ابوذر و مقداد.

ماه مبارک رمضان ماهی است که هر انسانی باید ازآن بهره مند گردد و تا فرصت دارد از وقت استفاده کرده و تنبلی و بی تفاوتی را کنار گذارده، به سوی نیکبختی خود حرکت کند و از بدبختی بگریزد و با کوشش هر چه تمام تر، آمرزش الهی را کسب نماید تا مشمول سخن پیامبر (ص) نگردد که فرمود: همانا بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ، از آمرزش خدا محروم بماند.

نقل شده که آن حضرت روزی بر منبر رفت، چون از پله اول بالا رفت، گفت: آمین! آنگاه به پله دوم قدم نهاد و گفت: آمین! به پله سوم پا گذارد، گفت: آمین! بعد روی منبر نشست. اصحاب پرسیدند برای چه آمین گفتی؟

فرمود: جبرئیل نزد من آمد و گفت: بینی کسی بر خاک مالیده شود که در نزد او نام تو برده شود، پس بر تو صلوات نفرستد، من گفتم: آمین! آنگاه گفت: بینی کسی بر خاک مالیده شود که پدر و مادر را درک کند، پس داخل بهشت نگردد، من گفتم: آمین! سپس گفت: بینی آن کسی بر خاک مالیده شود که ماه رمضان را درک کند وآمرزیده نشود.من گفتم،آمین!.

"بینی به خاک مالیدن" کنایه از بدبختی و ذلت و خواری و مردن و روی زمین کشیده شدن است و لفظ "آمین" که در دعاها دیده می شود به معنی"خدایا به جا آور" است، چنانکه از امام صادق(ع) نقل شده که آمین به معنی "ربّ افعل" است و یا اسمی است از نام های خدا.

ممکن است کسی سوال کند مگر امکان دارد که شخصی در این ماه بزرگ که ماه رحمت و برکت و مغفرت است آمرزیده نشود؟ پاسخ می دهیم آری زیرا این نعمت و این فضیلت، ازآن کسانی است که قدر این ماه را بداند و براستی به سوی خدا بروند.

اما کسانی که این ماه را ماه سورچرانی و قمار و شراب و خوشگذرانی و عیش و نوش و توطئه علیه مسلمانان قرار می دهند، مسلما بدبخت و دور از رحمت خواهند بود و به عنوان مثال باید گفت آبی که حیات بخش و سرچشمه حیات است، همان آب برای عده ای سبب قطع حیات خواهد شد.

یکی از وظایف روزه دار، یادآوری روز قیامت است و اینکه بداند همچنانکه در اینجا به سبب روزه، گرسنه و تشنه خواهد شد، همچنین روزی در پیش رو خواهد داشت که گرسنگی و تشنگی آن بسیارشدید است و لذا باید خود را برای چنان روزی، بسازد.

موضوع ذکر و تذکر در قرآن و روایات بسیار دیده می شود و جدا قابل توجه بوده و سفارش فراوان نسبت به آن گردیده و اتفاقا در بسیاری از موضوعات به کار برده شده است.

-در خداشناسی و عظمت پروردگار چنانکه در آیات بسیاری دارد که پروردگار خود را به یادآور. (آیه 45 سوره انفال)

- در نعمتهای الهی، چنانکه دارد نعمت های خدا را یاد کنید. (آیه 231 سوره بقره)

-درباره آفرینش خود انسان. (آیه 67 سوره مریم)

- درباره یادآوری بندگان خالص، پیامبران و.. (آیه 16 سوره مریم)

-درباره آنچه در کتاب های آسمای است،چنانکه فرموده؛بیاد آورید آنچه را که در تورت است. (آیه 24 سوره ص)

-درباره خلقت موجودات،از طریق زوجیت و طریق دیگر فرود آمدن باران ازآسمان. (آیه 49 سوره الذاریات)

- درموضوع تقوا، زنده کردن مردگان، بهشت و جهنم، و اصل مردن و صدها موضوع دیگر. (آیه 80 سوره انعام)

امام عسکری(ع) فرموده است: احتضار خود را در نزد زن و بچه ات به یادآور که نه طبیبی هست که ترا از مرگ باز دارد و نه دوستی که ترا نفع دهد. همچنین حضرت علی(ع) فرموده است: هر که دوری سفرآخرت را به یاد آوردآماده گردد، یعنی به واجبات پرداخته و از محرمات دوری نماید و به طور خلاصه برای آخرت خود توشه بر گیرد.

 منبع: ابنا/مهر