رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: خدا در زندگیتان، نسیم های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و از آن ها استفاده کنید. و نیز فرمود: مؤمن باید از نیرویش به نفع خود، و از دنیایش برای آخرتش، و از جوانی پیش از پیری اش، و از زندگی پیش از مرگش بهره بگیرد.

امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمود: فرصت مانند ابر از افق زندگی می گذرد، هرگاه فرصت های خیری پیش می آید غنیمت بشمارید و از آن ها بهره بگیرید. و نیز فرمود است: فرصت [مناسب] زود می گذرد و دیر برمی گردد.

به فرموده امام باقر علیه السلام: خواسته هایت را با پیش آمدن فرصت، به دست آر و هیچ فرصتی همچون دوران فراغت و تندرستی نیست. همچنین فرمود: از کوتاهی کردن به هنگام فراهم بودن فرصت بپرهیز؛ زیرا این عرصه نوسانی را در بر دارد که برای صاحبانش زیانبار است.

امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمود: شب و روز، در تو کار می کنند، پس تو در آن ها کار کن؛ و از تو می گیرند، پس از آن ها بگیر؛ و نیز می فرمایند: کسانی که وقتشان پایان یافته مهلت می طلبند، و مهلت دارندگان کوتاهی می کنند!

نکته: یاقوت با وقت به دست می آید ولی وقت یا یاقوت به دست نخواهد آمد، و به فرموده امیرالمؤمنین سلام الله علیه: وقت اگر بیهوده بگذرد مقت [موجب خشم/بیزاری] است.

فرصت جوانی: امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمود: جوانی که اهل تن پروری بوده و در دوران سلامتی، سرمایه ای مهیا نکرده و در اولین فرصت های زندگی و نیرومندی درس عبرتی نگرفته و درخشنده ترین دوران عمر را به رایگان از کف داده، آیا می تواند در پیری جز شکستگی و ذلّت انتظاری داشته باشد؟ و نیز فرمود: کسی که خویشتن را به کارهای غیر ضروری سرگرم کند با این عمل، کارهای ضروری خود را تباه کرده است.

همچنین در روایتی می فرماید: فرصت را در وقت خود غافلگیر کن، که چون فوت شود دیگر به آن دسترسی نخواهی داشت. و هر که فرصت را از زمان (بهره گیری)اش به تأخیر اندازد، مطمئن باشد که از دستش خواهد رفت. از دست دادن فرصت، مایه اندوه است. [پس] فرصت را به وقتش دریاب، تا مایه غصه نگردد.

تا رسد دستت به خود، شو  کارگر                چون فتی از کار، خواهی زد به سر