در سال نهم هجرت رسول خدا به «تبوک» لشکر کشید، چون این جریان طول می کشید، وانگهی آن حضرت تا مرزهای شام از مرکز حکومت دور می شدند. لذا لازم بود مردی توانا در مدینه جانشین آن حضرت شود تا مرکز حکومت کاملا در امان باشد، بدین جهت آن حضرت صلاح دید که علی بن ابیطالب را در مدینه بگذارد.

پس از حرکت رسول الله ، منافقین در شهر شایع کردند که رسول خدا نسبت به علی بن ابیطالب قهر کرده و بی مهر شده و به دلیل او را با خود به جنگ نبُرد، این سخن بر علی (ع گران آمد، لذا در راه تبوک خودش را به آن حضرت رسانید و عرض کرد یا رسول الله مردم چنین شایع کرده اند؟ حضرت فرمود:

«أنت منّی بمنزلةِ هارونَ من موسی إلاّ انّه لانبیّ بعدی»

تو نسبت به من مانند هارون هستی نسبت به موسی مگر آنکه بعد از من پیامبری نیست، یعنی: ماندن تو در مدینه برای آنست که: موسی وقتی که به میقات پروردگار رفت برادرش هارون را در جای خود گذاشت: «و قال موسی لا خیه هارون اخْلُفنی فی قومی و اَصْلِح و لاتتبّع سبیل المفسدین» . تو هم نسبت به من در جای هارون هستی، فرق فقط آنست که هارون پیامبر هم بود ولی بعد از من پیامبری نخواهد آمد.

این منقبت منحصر به فرد از دلائل خلافت امیرالمؤمنین می باشد و فریقین در صحت آن اتفاق دارند.
(خاندان وحی، ص 253 - 266) - پایگاه مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران 0 www.whc.ir