خوشبختی

لحظه لحظه زندگی را سپری می کنیم تا به خوشبختی

برسیم غافل از اینکه خوشبختی در همان لحظه هایی

است که سپری کردیم.

دکتر علی شریعتی

کافه کراسه

کتاب یک غذاست، یک غذای روح است و چنان چه مقوی باشد روح را تقویت می کند؛ باید به تلخی اعتراف کنیم که رواج کتاب و روحیه کتاب خوانی در ملت عزیز ما بسی کمتر از چیزی است که انتظار می رود؛ امروز ترویج کتاب خوانی یک فریضه است و همه باید در این عرصه تلاش کنیم.

سرانه مطالعه یکی از دردهای مسکوت مانده در جامعه ماست، دردی که از آن می نالیم، دردی است بسیار بزرگ! سرانه کتابخوانی در کشور برای هر نفر تنها دو دقیقه در شبانه روز است.

نمی دانیم چه کتابی بخوانیم

نحوه مطالعه کردن را بلد نیستیم

اما حالا وقت آن شده که دستی به

سر و روی کتابخانه خود بکشیم...

روزه

عجیب نیست

در فصل قحطی ایمان،

سفره های رنگی

نشان ماه روزه مان باشد!

.

.

.

دلم روزه های شعب ابی طالب می خواهد!

در تنگی محاصره کفار.

دلم، ندیده ها را تنگ می شود!

برنده ـ بازنده

یک بازنده وقتی عقب است، تلخ و تندخو می شود و هر وقت جلو است، بی توجه به دیگران.

یک برنده تعادل خود را بدون توجه به این که در کجا قرار دارد حفظ می کند.

رسانه ملی این یادداشت را هم زیرنویس کند

یکی از دولت‌های منطقه غرب آسیا، بویژه در حوزه اقتصاد، بیش از آنکه دولت تدبیر باشد، دولت توهین، تحدید، تهدید، تحقیر، تفتیش و تقسیم بوده است. دولت مدنظر، روزی مردم را به سبب مصداق رای‌شان تقسیم بر ۲ می‌کند و از این بدتر، در لسان ارشدترین مشاورانش، معتقد است؛ «کسانی که به رئیس‌جمهور رای نداده‌اند، رای به بی‌قانونی داده‌اند». همین دولت، دگر روز اقشار محروم لیکن محترم را از صف آدمیزاد خارج و حق اظهار نظر را از ایشان سلب می‌کند تا باز‌هم مردم را به کسانی که حق حرف زدن دارند و کسانی که نه، تقسیم کرده باشد.

برود دولت مذکور دعا کند به حال سعه‌صدر بی‌مانند مولای خراسانی ما که گره با سرانگشت صبر، بصیرت و حکمت باز می‌کند و الا خمینی در جا سیلی آبدار می‌خواباند در گوش کسانی که پشت سر ولی‌نعمتان انقلاب، صفحه خارج از ادب می‌گذاشتند، بی‌تعارف، بی‌اندکی ملاحظه. این دولت اما امروز هم به جای کار، مشغول شاهکار تقسیم کردن مردم است، این بار به ۲ گروه بهشتیان، بلکه پری‌رویانی که از گرفتن یارانه انصراف خواهند داد و جهنمیانی که با کمال پررویی، بلکه وقاحت همچنان مصمم به گرفتن یارانه هستند!

سرزمین واژه های وارونه...

این جا سرزمین واژه های وارونه است...

 

جایی که "گنج"،"جنگ"میشود!

"درمان" ، "نامرد" و "قهقه"، "هق هق"!

اما"دزد"همان"دزد"و"درد"همان "درد"

و"گرگ"همان"گرگ"...!

 

آری سرزمین واژه های وارونه...

سرزمینی که"من" ،"نم" زده است،

"یار"،"رای"عوض کرده است،

"راه" گویی "هار" شده

و "روز" به "زور" میگذرد...

 

"آشنا" را جزء در "انشا" نمی بینی

و چه"سرد" است این"درس"زندگی!!!

اینجاست که"مرگ"برایم "گرم" میشود ...

چرا که"درد" همان "درد" است ...

برگرفته از سایت http://olomeensani.mdir.ir

 

معلم

ظلم است معلم را به شمع تشبیه کردن زیرا شمع را

می سازند تا بسوزد ولی معلم می سوزد تا بسازد

دکتر علی شریعتی

بدون شرح

غیبت

غیبت، مین قابل انفجار در درون انسان است و زبان ضامن آن.

خدا

هر چه روح به خدا نزدیکتر باشد، آشفتگی اش کمتر است.

زیرا نزدیکترین نقطه به مرکز دایره، کمترین تکان را دارد.