عبادت، به معنای اظهار ذلت، عالی ترین نوع تذلل و کرنش دربرابر خداوند است. در اهمیت آن، همین بس که آفرینشهستی و بعثت پیامبران (عالم تکوین و تشریع) برای عبادت است. خداوند می فرماید:
« و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»
هدف آفرینش هستی و جن و انس، عبادت خداوند است.
کارنامه همه انبیا و رسالت آنان نیز، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است:
« و لقد بعثنا فی کل امه رسولا ان اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت»
آیت الله تهرانی می نویسد:
« حضرت آیت الله العظمی بهجت فرمودند: در زمان جوانی ما، مرد نابینایی بود که قرآن را باز می کرد و هر آیه ای را که می خواستند نشان می داد و انگشت خود را کنار آیه مورد نظر قرار می داد، من نیز در زمان جوانی روزی خواستم با او شوخی کرده و سر به سر او گذارده باشم گفتم: فلان آیه کجاست؟ قرآن را باز کرد و انگشت خود را روی آیه گذاشت. من گفتم: نه اینطور نیست، اینجا آیه دیگری است. به من گفت: مگر کوری نمی‌بینی؟! »
کریسمس مبارک.
آسوده بخوابید.
دخترک کبریت فروش، همچنان کبریت می فروشد.
آخرین کبریت هم خاموش شد.
کافه خنده
خسرو قرار است مرا بیدار کند.
من قرار است پارسا را بیدار کنم.
پارسا هم قرار است خسرو را بیدار کند.
همه ما حتما بیدار می شویم.
گفت و گو با
آیة اللّه سید محمّد حسین فضل اللّه
در اسلام دو دیدگاه در مورد منجی وجود دارد:
1. منجی‌گرایی در میان اهل سنت
مذاهب مختلف اهل سنت مهدی موعود(عج) را باور دارند ولی معتقدند که مهدی(عج) هنوز متولد نشده است و در آخرالزمان به دنیا می‌آید.
در آیین هندو، منجی موعود به نام «کالکی» در پایان آخرین دوره زمانی از ادوار چهارگانه، یعنی کالی یوگه ظهور خواهد کرد. در این آیین، جهان از چهار دوره رو به انحطاط تشکیل شده است.
در چهارمین دوره، یعنی «عصر کالی»، فساد و تباهی سراسر جهان را فرا می گیرد؛ زندگی اجتماعی و معنوی به نازل‌ترین حد خود می‌رسد و زوال نهایی را فراهم می آورد. در ویشنو پورانه آمده است:
فساد بر همه چیز حکم فرما خواهد شد. دولت و ثروت تنها معیار ارزش و مقام؛ شهوت یگانه پیوند میان زن و مرد؛ دروغ تنها راه موفقیت در امور دنیوی محسوب خواهد شد. نظام طبقاتی متلاشی شده و دستورات و احکام ودایی را کسی دیگر رعایت نخواهد کرد.
آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:
« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا
فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »
و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند
فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »
آمارهایی دربارهٔ قرآن
· قرآن به بخش‌هایی نامساوی به نام سوره تقسیم شده است. تعداد سوره‌های قرآن بنابر مشهور ۱۱۴ است. اما رقم‌های دیگر هم گفته شده است، مثلا عده‌ای سوره‌های ضحی و انشراح را یک سوره خوانده‌اند.