هر که خواست بمیرد باید ده تحفه با خود ببرد…!

مردى خدمت پیغمبر «صلّى اللّه علیه و آله و سلّم» رسیده عرض کرد: اجازه مى‏ فرمایید من آرزوى مرگ کنم؟
فرمود: مرگ چاره ندارد اما مسافرت درازى است که هر کس خواست برود باید ده تحفه با خود ببرد،
پرسید:چه تحفه‏ اى؟
فرمود: براى عزرائیل، قبر، نکیر و منکر، میزان، پل صراط، دربان دوزخ، دربان بهشت، پیغمبر «صلّى اللّه علیه و آله و سلّم»، و خداوند متعال؛
براى عزرائیل چهار چیز: رضایت حق داران، قضاى نمازها، اشتیاق به خدا، و آرزوى مرگ؛
براى قبر هم چهار چیز: ترک سخن ‏چینى، استبراى از بول (توجه به نجس و پاکی)، تلاوت قرآن، و نماز شب؛
براى نکیر و منکر هم چهار چیز: راستگویى، ترک غیبت، حقگویى، و فروتنى براى همه؛
براى میزان نیز چهار چیز: فرو خوردن خشم، تقواى راستین، رفتن به جماعتها، و دعوت مردم به کارهاى خیر؛
براى صراط هم چهار چیز: اخلاص، خوش خوئى، ذکر زیاد، و تحمل آزار دیگران؛
براى دربان دوزخ هم چهار چیز: گریه از ترس خدا، صدقه ‏ى مخفى، ترک گناه، و خوشرفتارى با پدر و مادر؛
براى دربان بهشت نیز چهار چیز: صبر در ناملایمات، شکر نعمت، صرف مال در راه خدا، و رعایت امانت در مال وقف؛
براى پیغمبر «صلّى اللّه علیه و آله و سلّم» هم چهار چیز: دوستى آن جناب، پیروى از سنت او، محبت اهل بیتش، و عفت زبان؛
براى‏ جبرئیل هم چهار چیز: کم خورى، کم خوابى و ادامه‏ ى شکر (چهارمین سقط شده)؛
براى خداوند متعال هم چهار چیز: امر به معروف، نهى از منکر، خیرخواهى براى مردم، و مهربانى با همه.

نصایح، ص: ۳۰۳