فقر همه جا سر می کشد. فقر، گرسنگی نیست، عریانی هم نیست.
فقر چیزی را نداشتن است ولی آن چیز پول نیست، طلا و غذا هم نیست.
فقر، همان گرد و خاکی است که بر کتاب های فروش نرفته یک کتاب فروشی می نشیند.
فقر، تیغه های ماشین بازیافت است که روزنامه های برگشتی را خرد می کند.
فقر، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته می شود.
فقر، کتیبه سه هزار ساله ایست که روی آن یادگاری می نویسند.
فقر، همه جا سر می کشد...فقر شب را بی غذا سر کردن نیست؛
فقر روز را بی اندیشه سر کردن است.
دکتر علی شریعتی
- ۰ نظر
- ۱۳ اسفند ۹۲ ، ۱۴:۴۱