آیه شماره 2 از سوره مبارکه نساء
وَآتُواْ الْیَتَامَى
أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ وَلاَ تَأْکُلُواْ
أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِکُمْ إِنَّهُ کَانَ حُوبًا کَبِیرًا
و اموال یتیمان را به آنان
(باز) دهید و اموال بد (خودتان) را با اموال خوبِ (یتیمان) تبدیل نکنید و اموال
آنان را با اموال خود نخورید، همانا این (تصرّفاتِ ظالمانه) گناهى بزرگ است.
اموال یتیمان را باید به آنان پس داد،
هرچند خود ندانند یا فراموش کنند. «آتوا الیتامى أموالهم»
اسلام، حامى طبقه ى محروم و ضعیف است. «الیتامى»
کودکان یتیم، حقّ مالکیّت دارند. «اموالهم»
ممانعت، تبدیل وکاستن از مال یتیم، گناه بزرگ است. «انّه کان حوباً کبیراً»
گناهان، کبیره و صغیره دارند. «حوباً کبیراً»
