عجیب نیست
در فصل قحطی ایمان،
سفره های رنگی
نشان ماه روزه مان باشد!
.
.
.
دلم روزه های شعب ابی طالب می خواهد!
در تنگی محاصره کفار.
دلم، ندیده ها را تنگ می شود!
- ۲ نظر
- ۳۰ تیر ۹۳ ، ۱۸:۳۰
عجیب نیست
در فصل قحطی ایمان،
سفره های رنگی
نشان ماه روزه مان باشد!
.
.
.
دلم روزه های شعب ابی طالب می خواهد!
در تنگی محاصره کفار.
دلم، ندیده ها را تنگ می شود!
امام علی علیه السلام می فرمایند:
شما را به پنج چیز وصیت می کنم که برای به دست آوردن آن ها اگر بر شتر سوار شوید و تند بتازید، شایسته است.هیچ یک از شما جز به پروردگار خود امید نبندد و از چیزی جز گناه خود نترسد و اگر چیزی از او پرسند که نداند از گفتن «نمی دانم» شرمنده نباشد و از آموختن چیزی که نمی داند ننگ نداشته باشد. بر شما باد به شکیبایی، زیرا شکیبایی نسبت به ایمان چون سر است نسبت به بدن، در بدنی که سر نباشد، خیری نیست. همچنین است در ایمانی که با شکیبایی توأم نباشد.
نهج البلاغه حکمت شماره 79
ایمان داشتن در زندگی به این معنا نیست که کشتی شما
با آبهای خروشان و دردسر ساز مواجه نخواهد شد،
ایمان امنیت و آرامش را به همراه دارد و نفاق و شرک و کفر قلق و اضطراب.
«أَلا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ»
[1]
آگاه باشید که بر دوستان خدا بیمی نیست و غمگین نمی شوند.
«خوف»: از ترس و اضطراب درونى از روی دادن، رویدادى ناگوار خبر مىدهند. با این
بیان خوف به مفهوم دلهره، ترس و احساس نا امنى است که در برابر آن، آرامش خاطر و
امنیّت است. «حزن»: به مفهوم اوج اندوه - در برابر شادمانى - است. این واژه در اصل
از ریشه «حزن» که به معناى زمین سخت است، برگرفته شده است. [2]
پی نوشت :
1 .
یونس، 62.
2. رک: تفسیر مجمع البیان ذیل آیه 62 سوره یونس.
دختر گفت : شام چه داری ؟؟!
طلبه آنچه را که حاضر کرده بود آورد و سپس دختر در گوشه ای از اتاق خوابید و محمد به مطالعه خود ادامه داد .
از
آن طرف چون این دختر شاهزاده بود و بخاطر اختلاف با زنان دیگر از حرمسرا
خارج شده بود لذا شاه دستور داده بود تا افرادش شهر را بگردند ولی هر
چه گشتند پیدایش نکردند.
آیه شماره 200 از سوره مبارکه آل عمران
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
اى
کسانى که ایمان آوردهاید! (در برابر مشکلات و هوسها) استقامت کنید و (در
برابر دشمنان نیز) پایدار باشید (و دیگران را به صبر دعوت کنید) و از مرزها
مراقبت کنید و از خداوند پروا داشته باشید، شاید که رستگار شوید.
این آیه، صبر در برابر انواع حوادث و مصائب را توصیه مىکند؛
در مرحلهى اوّل در برابر ناگوارى هاى شخصى و هوسها صبر کنید. «اصبروا»
در مرحلهى دوّم در برابر فشارهاى کفّار، مقاومت بیشتر کنید. «صابروا»
در
مرحلهى سوّم در حفظ مرزهاى جغرافیایى از هجوم دشمن، حفظ مرزهاى اعتقادى و
فکرى، از طریق مباحثات علمى و حفظ مرز دلها، از هجوم وسوسه ها بکوشید.
«رابطوا»