علی علیه السلام همواره کنار پیامبر

وقتی پیامبر گرفتار محاصره ی اقتصادی و قطع روابط خانوادگی با قریش شد و در شعب ابی طالب محصور بود, علی با هزاران زحمت و با طی راه های صعب و دشوار , به تهیه مواد غذایی برای پیامبر و دیگر همراهان می پرداخت.
زمانی که پیامبر به سوی طائف و دیگر نقاط حومه ی مکه می رفت وظیفه ی خویش را در ابلاغ پیام الهی به انجام رساند, این علی بود که همراه او می رفت تا پیامبر تنها نماند و او را در مشکلات و گرفتاری های احتمالی یاری رساند.
مشرکین که تحت فشار تبلیغ اسلام قرار گرفته و ادامه ی کار رسول خدا را موجب اضمحلال قدرت خویش دیدند, دست به توطئه قتل پیغمبر زدند. یار فداکار رسول الله با پیامبر طرحی را برای مقابله با این توطئه ریختند, طرحی که نیاز به فداکاری داشت.
علی آنقدر عاشق پیامبر بود که از جان و دل پذیرفت تا خود را در معرض خطر قرار دهد و پیامبر را از خطر برهاند.
هنگامی که پیامبر به مدینه هجرت فرمود, از آنجا که علی نزدیکترین فرد به رسول الله بود, علاوه بر وظیفه ای که در جهت بازگرداندن امانات مردم (که نزد پیامبر بود) داشت, به همراه خانواده پیامبر که در میان تهدید مشرکین گرفتار بودند, پس از چند روز به طرف مدینة النبی به راه افتاد و پیامبر در نزدیکی یثرب آنقدر تامل کرد تا برادرش علی از راه برسد و به همراه او به مدینه وارد گردد.
این روابط با ازدواج علی با دختر گرامی رسول خدا , فاطمه زهرا استحکام بیشتری یافت. ثمره ی این ازدواج فرزندانی بودند که پیامبر با تمام وجودش آنها را دوست داشت و اولاد خویش می خواند این تنها به خاطر فاطمه نبود که به خاطر علی نیز بود
برگرفته از «سیری در حیات طیبه - زندگینامه امام علی » www. Tebyan.net

رأفت اسلامی در سیره خلفا

وقتی وارد فلسطین شدند، تعدادی از افرادی که جزء شورشی‌ها بودند و در برابر اینها مقاومت کرده بودند و بعد تسلیم شدند، دستور دادند دست و پاهای اینها را بریدند و دست و پای بریده را به دمشق که مرکز حکومت بنی‌امیه بود فرستادند و آنها را از بالای درب مسجد آویزان کردند: « فقطعت أیدیهم و أرجلهم ثم حملوا إلى دمشق فرأیتهم مقطعین فأقیموا على باب مسجدها» (تاریخ طبری، ج5، ص609)

این نشانه جوانمردی آنهاست. و این است رأفت اسلامی و سیره پیامبر!!!!

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی وارد مکه شد، وقتی تمام کسانی که توانائی جنگ داشتند، از پیر و جوان، آورده بود، آمارشان حدود 10 هزار نفر بود، اگر 20 هزار نفر هم تعداد زن و فرزندانشان را در نظر بگیرید، حدود 30 هزار نفر می‌شدند. این 30 هزار مسلمان، تلاش 21 سال تلاش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود. ولی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که از دنیا رفت، می‌گویند تعداد صحابه، 116 هزار نفر بود. یعنی نزدیک 90 هزار نفر مسلمان، برای سال 9 و 10 هجری بودند. همه مورخان نوشته‌اند که اخلاق پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در فتح مکه، بزرگترین عامل توجه مردم به اسلام بود. این رأفت اسلامی بود که دسته‌هایی از اطراف مکه و مدینه آمدند و به اسلام گرویدند. آن سیره نبوی بود و این هم سیره فاتحان فتوحات.