عارفی را پرسیدند: چگونه صبح خویش آغاز کردی؟
گفت: با تاسف بر دیروز و بیزاری از امروز و خوار داشتن فردا!.
بادیه نشینی را گفتند: فردای قیامت پروردگار، به حسابت رسیدگی می کند.
گفت: ای فلان! مرا شاد کردی، زیرا چون کریم به حساب رسیدگی کند، بخشندگی کند.