در یک بررسی آماری محققین دنیای پزشکی اعلام کردند که علما و رجال مذهبی و افراد پایبند به قوانین و احکام مذهبی که شبانه روز چند بار در اوقات معین با خدا ارتباط برقرار داشته و زندگی آنان با ایمان و معنویت آمیخته است، طول عمر بیشتری از سایر افراد و کسانی که پایبند مذهب نیستند، خواهند داشت.

در تأیید مطلب فوق دکتر ویلیام پارک آمریکایی آماری بدین مظمون منتشر نموده است:

در تمام دنیا هر دقیقه 62 نفر و هر ساعت 3767 نفر و هر روز 90410 نفر و هر سال 33 میلیون نفر به مرگ طبیعی از دنیا می روند… در اروپا از هر هزار نفر فقط یک نفر به صد سالگی و 10 نفر به مرز 80 سالگی می رسند و در میان آنهایی که می توانند خود را به مرز 80 سالگی برسانند، از هر هزار نفر 43 نفر روحانی، 40 نفر کشاورز، 29 نفر دانشمند و نویسنده ، 26 نفر استاد و دبیر و 24 نفر پزشک می باشند.

همچنین دکتر علی پریور می نویسد:

همین چند وقت قبل بود که روزنامه های آمریکایی نوشته بودند، کشیشان و راهبان کمتر از سایرین به بیماریها مبتلا می شوند و دفاعشان بهتر است. در کشور خودمان نیز آنان که ایمان بیشتری دارند کمتر بیمارند و آنها که فقط کوشش خود را در کارها دخیل می دانند و خدایی را باور ندارند، اغلب ام الامراضند و عمری را به تلخکامی و بیماری به سر می برند.

در برخی از مناطق کشور شوروی سابق از هر 100 نفر 10 نفر وارد دومین قرن زندگی خود می شوند، این در حالی است ه در مناطق مسلمان نشین شوروی که پایبند به اصول و اعتقادات دینی و مذهبی هستند، از هر 100 نفر 84 نفر وارد دومین قرن زندگی خود می شوند که این خود حاکی از تاثیر عمیق ایمان و عبادات و عمل به دستورات مذهبی در طول عمر افراد روحانی و مذهبی است. در ایران هم اکنون جمع کثیری از مجتهدین و مراجع تقلید هشتاد به بالا هستند و از مراجع کسانی بوده اند که حتی نود سال به بالا هم عمر کرده اند که از آن میان می توان به علما و مراجع زیر اشاره نمود: آیت الله بروجردی بیش از 90 سال عمر کرد. آیت الله مرعشی نجفی در سن 100 سالگی فوت نمود. آیت الله اراکی بیش از 100 سال عمر کرد. آیت الله سید علی تفرشی 95 سال عمر کرد. آیت الله محسنی ملایری 92 سال عمر کرد و بسیاری از آیات عظام.

از صنف روحانی که بگذریم. افراد مذهبی و متدین که دائما با آداب و سنن اسلامی سر و کار داشته و نماز را سرلوحه دستورات دینی خود قرار داده اند، بیشتر از دیگر مردم روی زمین عمر   می کنند.

دکتر الکسین کارل در رابطه با سحر خیزی بویژه نیایش صبحگاهی می نویسد:

ناپاکی اخلاقی نیز همچون کثافت بدنی مذموم است، پیش از شروع یک روز هر کس باید اخلاقش را نیز همانند جسمش شستشو دهد.

حال خواننده عزیز! برای رسیدن بدین هدف، چه عملی بهتر از اقامه نماز است. آن هم نماز صبجگاهی و بیدار بودن بعد از آن.