هنرمند آن است که مویی و میانی دارد. مو و ریش خود را بلند کنید. در صورت امکان موی خود را ببافید و ریشتان را با انواع ابزار های موجود تزئین کنید. آشفتگی در مو و لباس شما، نشانه شخصیت هنرمند شماست. استفاده از کلاه های عجیب و غریب نیز برای نزدیک شدن ظاهر شما به یک هنرمند شدیدا توصیه می شود.

دخانیات عامل اصلی سرطان و هنرمندی است. سیگار و پیپ را هیچ موقع از خودتان دور نکنید. نیمی از پول هایتان را صرف خرید سیگار و نیمی دیگر را صرف خرید توتون پیپ کنید. راه و بیراه پیپ خود را چاق کنید و با آن ژست های مختلف هنری بگیرید.

رفتار عجیب و غریب از خودتان بروز دهید. روی پشت بام بروید و فکر کنید یک پرنده کوچک زیبا هستید و از آن بالا با خواندن مصرع «من یه پرنده ام» خود را از آسمان لایتناهی رها کنید. یا تصور کنید که آنقدر از جسم رها شده اید که تنها یک روح هستید و سعی کنید از دیوار عبور کنید. این کارها را آنقدر تکرار کنید تا شما را به تیمارستان ببرند. آن وقت جنون هم در پرونده شما ثبت خواهد شد که باعث افتخار یک هنرمند است.

خلاف دیگران رفتار کنید. در فصل زمستان با یک تیشرت یا زیرپیراهن و پیجامه به خیابان بروید و شعر «خواهران این تابستان ر» را بخوانید. یا در فصل تابستان با شال و کلاه و بارانی در بزرگراه ها شعر «در آستانه فصلی سرد» را زمزمه کنید. در مراسم جشن و پایکوبی به گوشه ای بروید و های و های گریه کنید. در مراسم عزاداری قاه قاه بخندید و از خود حرکات موزون به در کنید. با این کار هرچه زودتر به درجه والای هنرمند دیوانه می رسید.

در محافل خصوصی از رفتارهای عمومی دیگران انتقاد کنید و در محافل عمومی مسائل خصوصی دیگران را تعریف کنید. خصوصا اگر سوژه شما هنرمندان معروف باشند، شنونده های بیشتری جذب خواهید کرد. حتی می توانید، برای جذابیت بیشتر، لوح فشرده حریم خصوصی آن ها را هم تکثیر و توزیع کنید.

با خود کتاب هاب قطور، سازهای بزگ و بوم های رنگارنگ حمل کنید. ابزار کار هنری، مهمتر از خود هنر است. هر شغلی با ابزارش شناخته می شود، همان طور که مکانیک یا تعمیرکار با جعبه ابزارش شناخته می شود. شما هم با جعبه ابزارتان به عنوان یک هنرمند شناخته می شوید. همه جا ابزارتان را همراه داشته باشید تا دیگران بدانند که با چه هنرمند بزرگی طرف هستند.

سبک شخصی داشته باشید. هر اشتباه یا کم سوادی یا بی سوادی در هنر با سبک شخصی و عقیده فردی قابل توجیه است. شما می توانید هر مزخزفی را یه عنوان سبک شخصی و کار هنر مدرن و پست مدرن به موخاطب بخورانید و به به و چه چه دریافت کنید. اگر کسی هم اعتراض کرد، او را به بی سوادی و عقب ماندگی متهم کنید.          

کافه خنده