امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمود:
خدا را! خدا را! اى جمعیت انسانها پروا کنید! حال که تندرستید نه بیمار، و در حال گشایش هستید نه تنگ دست، در آزادى خویش پیش از آن که درهاى امید بسته شود بکوشید، در دل شبها با شب زنده دارى، و پرهیز از شکمبارگى به اطاعت برخیزید.
با اموال خود انفاق کنید، از جسم خود بگیرید و بر جان خود بیفزایید، و در بخشش بخل نورزید که خداى سبحان فرمود: (اگر خدا را یارى کنید، شما را پیروز مى گرداند و قدمهاى شما را استوار مى دارد) و فرمود: (کیست که به خدا قرض نیکو دهد؟ تا خداوند چند برابر عطا فرماید، و براى او پاداش بى عیب و نقصى قرار دهد) درخواست یارى از شما به جهت ناتوانى نیست، و قرض گرفتن از شما براى کمبود نمى باشد، در حالى از شما یارى خواسته که: (لشکرهاى آسمان و زمین در اختیار اوست و خدا نیرومند و حکیم است) و در حالى طلب وام از شما دارد که گنجهاى آسمان و زمین به او تعلق دارد و خدا بى نیاز و حمید است، بلکه خواسته است شما ر ا بیازماید که کدام یک از شما نیکوکارترید.
«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۳»
- ۴ نظر
- ۰۴ آذر ۹۳ ، ۰۳:۱۵