على علیه السلام بدنیا آمد در حالى که پاکیزه و سالم بود.از همان دوران خردسالى آثار فطانت و چابکى در او به چشم مىخورد.تلاشهائى شگفتانگیز داشت که دل و چشم پدر و مادر را روشن مىکرد.فاطمه مادرش،آن زن مجرب و ورزیده،که روزگارى امر سرپرستى محمد صلى الله علیه و آله را بر عهده داشت اینک در انجام آخرین ماموریتخود،براى تربیت آخرین فرزندش،على خردسال،با تمام وجود کوشش مىکرد.
در هیاهوی ملک صحن تو دیدن دارد
شربتی آب در این کعبه چشین دارد
ای خدا حب علی اهل تمنا را بس
از دو دنیای تو ایوان نجف ما را بس
ولادت امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام و روز پدر مبارک باد
عبدالرحمان بن سمره می‌گوید:
روزی به رسول خدا گفتم:« مرا به راه نجات و
رستگاری راهنمایی کن.»
پیامبر فرمود:« ای پسر سمره، هر گاه مردم دچار اختلاف عقیده شدند، تو از علی بن
ابی طالب پیروی کن، زیرا او امام امت من است و جانشین من در میان آنها.
او کسی است که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد. هر چه از او بپرسند، پاسخگوست و هر
کس از او هدایت و رشد بخواهد، راهنمایی‌اش می‌کند. هر کس حق را نزد علی بجوید، آن
را می‌یابد و هر کس هدایت را در پیشگاه او جست و جو کند، هدایت می‌شود. هر کس به
او پناه برد در امان است، و هر کس به او متمسک شود نجات می‌یابد. ای پسر سمره، هر
کس در برابر او تسلیم باشد و ولایت او را پذیرا باشد از هر خطری مصون است و هر کس
ولایت او را نپذیرد و با او دشمنی کند هلاک می‌گردد.
همانا علی از من است؛ روح او از روح من، و سرشتش از سرشت من است. او برادر من است
و من برادر اویم. او همسر دخترم فاطمه است که از ازل تا ابد، سرور زنان عالم است.
دو امام امت من و دو سرور جوانان اهل بهشت، حسن و حسین، فرزندان اویند و نیز نُه
نفر از فرزندان حسین که نهمین آنها قائم امت من است که زمین را از قسط و عدل پر می‌کند،
همان گونه که پیش از او ظلم و ستم پر گشته است.»
بحارالانوار،
ج 36، ص 226، حدیث 2 ------ امالی صدوق
پس از بنای مسجدالنبی، یاران پیامبر در اطراف مسجد برای خود
خانه‌هایی ساخته بودند که یکی از درهای آنها رو به مسجد باز می‌شد. پیامبر گرامی به
فرمان خدا دستور داد که تمام درهایی که به مسجد باز می‌شد، ببندد، جز در خانه علی
بن ابی طالب را. این مطلب بر بسیاری از یاران رسول خدا
گران آمد، از این رو پیامبر اکرم
بر منبر رفت و چنین
فرمود:
خداوند بزرگ به من دستور داده است که تمام درهایی را که به مسجد باز
می‌شود ببندم، جز در خانه علی را؛ و من هرگز از پیش خود به بسته شدن دری و یا باز
ماندن آن دستور نمی‌دهم؛ من در این مسایل پیرو فرمان خدا هستم.
آن روز تمام
یاران رسول خدا این موضوع را فضیلت بزرگی برای علی تلقی کردند تا آنجا که خلیفه دوم بعدها
می‌گفت: ای کاش سه فضیلتی که نصیب علی شده بود نصیب من شده بود و آن سه فضیلت
عبارتند از:
1ـ پیامبر دختر خود را به عقد علی در آورد.
2ـ تمام درهایی را که به مسجد
باز می‌شد بست. جز در خانه علی را.
3ـ در جنگ خیبر پیامبر پرچم را به دست علی
داد.
تفاوتی که میان علی و دیگران وجود داشت این بود که ارتباط او با مسجد هیچ وقت قطع نشده بود،
او خانه زاد خدا بود و در کعبه دیده به جهان گشوده بود، بنابراین مسجد از روز نخست
خانه او بود و این موقعیت دیگر هرگز برای هیچ کس دست نداد.
برگرفته از کتاب « جوانی امام علی - محمد جویباری -
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل فرمود که: شبى در
مدینه باران فراوانى بارید و بیابانها و گودالها پُر از آب شد. صبح آن روز رسول
خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) به من فرمود: بیا تا به صحراى عقیق برویم و طراوت
و صفاى آبهاى جمع شده در گودالها و درّهها را تماشا کنیم. همراه پیامبر به
تماشاى بیابان رفتیم و منظره هاى زیباى طبیعت را تماشا مى کردیم، گفتم: اى رسول
خدا! اگر دیشب اطّلاع مى دادید غذائى آماده مى کردم. پیامبر (صلى الله علیه و آله و
سلم) فرمود: آن کس که ما را تا اینجا آورد، نمى گذارد گرسنه بمانیم، ناگاه ابرى آمد
و خود را پائین کشید و سفره غذائى در پیش روى پیامبر انداخت. در آن سفره، انارهاى
زیبائى بود که به آن طراوت و زیبائى هیچ چشمى ندیده بود. از آن انارها خوردیم و
مقدارى براى فاطمه و فرزندان خود برداشتیم. [1]
پی نوشت :
[1] . مناقب الفاخرة - و - ثاقب
المناقب