یونگ معتقد بود که مردم در یکی از دو دسته قرار می گیرند؛ افراد درون گرا و افراد برون گرا .

شما از کدام صنف هستید؟

درون گرایی : (Introversion)
ـ تعریف نظری : ویژگی خُلقی است که با دیدگاه درونی ذهنی همراه بوده و فرد دورن گرا آمادگی بیشتری برای خود داری و تسلط بر نفس از خود نشان می‌دهد. این افراد کمتر تمایل به حضور در جمع دارند و و بیشتر دقت خود را به مطالعه و فعالیت های ذهنی انفرادی می‌گذرانند. یک فرد درون گرا میل دارد، اغلب تنها باشد، طوری رفتار کند که کمرو به نظر می رسد و فعالیتهای فردی را به فعالیت های که مستلزم تعامل اجتماعی است ترجیح می دهد. این قبیل افراد هنگامی که در زندگی خود با عوامل فشار روانی مواجه شوند، گرایش پیدا می کنند که به درون خود فرو روند.
برون گرایی: (Extraversion)
ـ تعریف نظری: ویژگی خُلقی است که با دیدگاه عینی و خارجی مشخص شده و با فعالیت عملی بالاتری همراه است، افراد برون‌گرا از آمادگی کمتری برای تسلط بر نفس خویش برخوردارند.
مقایسه روان‌شناسانه بین افراد درون‌گرا و برون‌گرا
بعضی‌ها ترجیح می‌دهند که تنها باشند و تنها کار کنند و بعضی برعکس، ترجیح می‌دهند در جمع زندگی کنند و با یکدیگر کار کنند و بیشتر با مردم روبه‌رو شوند. روان‌شناسان به آن افرادی که جزو دسته اول هستند، درون‌گرا و به آن دسته از افرادی که در دسته دوم هستند، برون‌گرا می‌گویند. بیشتر ما با افرادی که سبک فکری آنها با سبک فکری ما هم‌سویی دارد، راحت‌تر و خودمانی‌تر هستیم. روان‌شناسان می‌گویند نویسنده‌ها، نقاشان و باغبانان معمولاً درون‌گرا هستند و فروشنده‌ها، خدمه کشتی و هواپیما و هتل‌ها معمولاً برون‌گرا هستند.
افراد درون‌گرا با امور درونی سر و کار دارند. می‌توان گفت آنها افرادی هستند که به درون توجه می‌کنند. درون‌گرایی، ویژگی افرادی است که تودار هستند و به درون‌‌نگری، وظیفه‌مداری، کناره‌گیری از دیگران و گاهی ناآگاهی اجتماعی گرایش دارند. آنها تمایل دارند که به تنهایی کار کنند و برتری آنها ضرورتاً استفاده از هوش در مورد اشیا و عقاید، جدای از دیگران است. تیپ‌های احساسی، درون‌گرا هستند و تفکر همراه با قضاوت‌شان نشان می‌دهد که آرام و جدی باشند و برای کسب موفقیت، به طور دقیق بر امور مربوطه متمرکز شوند. آنها متقاعد شده‌اند که عمل‌گرا، نظم‌پذیر، واقع‌گرا و قابل اطمینان باشند و به حقیقت امر توجه کنند و در محیط بیرونی زندگی خود بیشتر با تفکر عمل کنند، ولی در محیط زندگی با احساسات عمل کنند. افراد برون گرا بیشتر به محیط بیرون گرایش دارند و مردم‌دار هستند. غالباً دارای حساسیت اجتماعی هستند و از آنچه برای دیگران اتفاق می‌افتد، آگاهی دارند. آنها تا جایی که ممکن است دوست دارند با دیگران کار کنند. افراد برون‌گرا چون دوست دارند به صورت گروهی کار کنند، احتمالاً وقتی با یکدیگر کار می‌کنند، بهتر یاد می‌گیرند.
افراد درون‌گرا و برون‌گرا به طور متوسط در دو انتهای مخالف یک خط قرار دارند. افراد درون‌گرا چون ترجیح می‌دهند به تنهایی کار کنند، ممکن است در فعالیت‌های گروهی دچار اضطراب شوند. البته این به آن معنا نیست که افراد درون‌گرا به هیچ‌وجه نباید کار گروهی انجام دهند و یا افراد برون‌گرا نباید به تنهایی فعالیت کنند. آنچه مسلم است، این است که افراد باید یاد بگیرند که در موقعیت‌های مختلف انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند.دستورات دینی به همین برون گرایی و درون گرایی نظم می دهد و مانع افراط و تفریط می شود.الف: به ما دستوراتی می دهد که از خودگرایی بیرون بیاییم مانند صله رحم، سخن حق گفتن در برابر سلطان جور، عبادت گروهی، تعاون در امور خیر، امر به معروف و نهی از منکر و....ب:‌به ما دستوراتی می دهد که گاهی به خود و خدای خود خلوت کنیم. مانند نماز شب، محاسبه نفس (بررسی اعمال روزانه)، توبه، تلاوت و تدبر در قرآن، و....
به هرحال برون گرایی و دورن گرایی صرف نداریم یعنی درست است که به طور کلی سبک شخصیتی افراد یا برون گرا است یا درون گرا. ولی دستورات دین این الگوی شخصیتی را تعدیل می کند. به عنوان نمونه فرد درون گرا موظف است برای صله رحم، اهتمام به امور مسلمان، دست گیری فقیر و یتیم از خود بیرون بیاید و فرد برون گرا با عبادات مستحبی فردی یا محاسبه نفس گاهی با خود و خدای خود خلوت می کند.
برخی از افراد به دلائلی ممکن است در مسیر زندگی میل افسردگی داشته باشند یا برخی ممکن است کمرو باشند. دستورات دینی مانند برخی از احکام شرعی( بلند خواندن نماز صبح برای مردان، وجوب امر به معروف و نهی از منکر، نپذیرفتن دلیل خجالت برای غسل نکردن و...) ما را از لاک خود بیرون می کشد. به همین دلیل بود که به این احکام شرعی از بعد روان شناختی نگاه کردیم و اینجا ذکر کردیدم. [1]

پی نوشت :
[1] . رک: کتاب احکام روان شناختی 2، گردآوری استفتائات مراجع تقلید، کتاب خانه سایت اسک دین دات کام.